Nie mogę spać Głowę rozsadza
Myśl
Bolesna
Brocząca

Mówisz jak narkotyk?
Jak środek złoty?

Pali się!
Obudź się!

Wyżarta kwasem pomiędzy czasem,
spalona czekaniem,
zmęczona wyzwaniem,
samotnością kołysana, nadzieją koślawie bujana.

Polała się krew!
Tego chciałeś?
O tym marzyłeś?
O tym myślałeś?

Powstaję,
otrzepuję kolana
– taka piękna budowla śnieżnobiała,
ledwo powstała, a pod gruzem leży już obolała.

Tak bardzo chciałam, żebyś poznał mnie naprawdę!

Zrzucając zbroję niedoskonałej przeszłości
– stanęłabym przed tobą naga,
tak delikatna,
wrażliwa i drżąca,
że aż ulotna pod twoim dotykiem!

W promieniach toskańskiego słońca,
rozmyślam o początkach naszego końca…

Nadzieją na jutro?
Namiętną rozmową

Za dużo chwil, za dużo wspomnień
– by móc tak nagle wszystko zapomnie