Taka przestrzeń

Palona słońcem na leśnej polanie
dopiekam ostatki swojego istnienia

ulatniam się
paruję
fotosyntezą przenikam zielone ciało

kładę się zmarszczkami
na zgarbionym liściu

spaceruję robakiem
między ostrymi źdźbłami

spadam
delikatnie
piórkiem po twoich powiekach

rozgrzewam już trawy
pod twoje stopy

plotę kolejną sieć
może ktoś dziś wpadnie

spływam mocno
światłem rozproszonym
po wszystkich twoich zmysłach